Ruben attendeerde mij op het volgende voorval. Een student van hem (Bachelor Rechten) was op zoek naar een stageplek voor een lengte van 4 maand. De student vindt meerdere opdrachten maar wordt steeds afgewezen. Hij vermoedt dat dit komt omdat hij van allochtone afkomst is. Uiteindelijk vindt hij op het laatste moment een plek bij een klein uitzendbureautje in het midden van het land. De eigenaar wil graag juridisch uitgezocht krijgen hoe hij zo goedkoop mogelijk buitenlandse werknemers kan inzetten voor klussen in Nederland.
Bij de intake van de opdracht blijkt al snel dat de stageopdracht vooral gericht is - zacht gezegd - op het verkennen van de grenzen van de wet. Niet alleen wat betreft buitenlandse werknemers maar ook inzake Nederlandse werknemers. Vragen als "wanneer kan ik minder dan het minimumloon betalen", "hoe zorg ik ervoor dat dure werknemers weggestuurd kunnen worden zonder regeling", "met welke fiscale constructie zorg ik ervoor dat de belastingdienst mij niet betrapt", et cetera, zetten de toon. Samengevat kan worden gesteld dat het de opdracht is om uit te zoeken hoe misbruik van werknemers juridisch vormgegeven kan worden.
De vraag is nu of een universiteit/hogeschool een dergelijke opdracht moet toestaan dan wel wat de instelling - bij het doorgaan van de opdracht - van de student mag verwachten. Juridisch gezien is de taak helder (zelfs interessant) maar vanuit een moreel standpunt is de opdracht uitermate dubieus. De primaire verantwoordelijkheid ligt natuurlijk bij de ondernemer, daarna misschien bij de student. Maar heeft de onderwijsinstelling geen enkele rol? En moet in het eindverslag ook de morele competentie van de student beschreven worden? En wat houdt deze dan in deze casus in?
Bij de intake van de opdracht blijkt al snel dat de stageopdracht vooral gericht is - zacht gezegd - op het verkennen van de grenzen van de wet. Niet alleen wat betreft buitenlandse werknemers maar ook inzake Nederlandse werknemers. Vragen als "wanneer kan ik minder dan het minimumloon betalen", "hoe zorg ik ervoor dat dure werknemers weggestuurd kunnen worden zonder regeling", "met welke fiscale constructie zorg ik ervoor dat de belastingdienst mij niet betrapt", et cetera, zetten de toon. Samengevat kan worden gesteld dat het de opdracht is om uit te zoeken hoe misbruik van werknemers juridisch vormgegeven kan worden.
De vraag is nu of een universiteit/hogeschool een dergelijke opdracht moet toestaan dan wel wat de instelling - bij het doorgaan van de opdracht - van de student mag verwachten. Juridisch gezien is de taak helder (zelfs interessant) maar vanuit een moreel standpunt is de opdracht uitermate dubieus. De primaire verantwoordelijkheid ligt natuurlijk bij de ondernemer, daarna misschien bij de student. Maar heeft de onderwijsinstelling geen enkele rol? En moet in het eindverslag ook de morele competentie van de student beschreven worden? En wat houdt deze dan in deze casus in?
